Umowa o zakazie konkurencji (NCA)

Czym jest umowa o zakazie konkurencji?

Główna icon Słowniczek HR icon

Umowa o zakazie konkurencji (NCA)

Czym jest umowa o zakazie konkurencji?

Umowa o zakazie konkurencji (ang. Non-Compete Agreement, NCA) to porozumienie między pracodawcą a pracownikiem, na mocy którego pracownik zobowiązuje się do powstrzymania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec firmy. Może obejmować zarówno okres zatrudnienia, jak i czas po jego zakończeniu. Jest jednym z narzędzi prawnych służących ochronie interesów przedsiębiorstwa, jego know-how oraz relacji biznesowych.

Podstawa prawna umów o zakazie konkurencji w Polsce

Podstawę prawną takich umów w Polsce stanowią artykuły 101¹ i 101² Kodeksu pracy. W przypadku kontraktów B2B (czyli umów zawieranych między przedsiębiorcami), kwestie zakazu konkurencji są regulowane przez Kodeks cywilny, w szczególności artykuł 353¹. W takich sytuacjach obowiązuje zasada swobody umów, co umożliwia większą elastyczność w kształtowaniu warunków porozumienia. Postanowienia umowy powinny być zgodne z zasadami współżycia społecznego i naturą stosunku prawnego.

Zakaz konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy

W czasie trwania zatrudnienia pracownik już z mocy prawa ma obowiązek lojalności wobec pracodawcy. Oznacza to m.in. zakaz podejmowania działań mogących zaszkodzić pracodawcy. Jednak podpisanie wyraźnej umowy o zakazie konkurencji pozwala precyzyjnie określić zakres i konsekwencje naruszeń.

Klauzula o zakazie konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy może zostać zawarta z każdym pracownikiem w umowie o pracę lub w osobnej umowie. Nie wymaga ona wypłaty dodatkowego wynagrodzenia ani szczególnego uzasadnienia. W przypadku naruszenia umowy pracodawca może domagać się odszkodowania.

Zakaz konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Zawarcie umowy o zakazie konkurencji obowiązującej po zakończeniu współpracy jest możliwe tylko wtedy, gdy:

  • pracownik miał dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić firmę na szkodę;
  • strony ustalą okres obowiązywania zakazu oraz należne odszkodowanie.

Obowiązki zakazu konkurencji po ustaniu zatrudnienia muszą zostać określone w osobnej umowie, ponieważ włączenie klauzuli do umowy o pracę, powoduje jej nieważność.

Odszkodowanie należne pracownikowi za zakaz konkurencji

Odszkodowanie wypłacane pracownikowi za przestrzeganie zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest obowiązkowe. Brak wypłaty powoduje nieważność zakazu, nawet jeśli został on podpisany. Zgodnie z Kodeksem pracy odszkodowanie nie może być „niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji”. Można je wypłacić jednorazowo, w miesięcznych ratach lub w innej formie określonej w umowie.

Elementy umowy o zakazie konkurencji

Zakres umowy o zakazie konkurencji powinien być proporcjonalny do stanowiska pracownika i rodzaju informacji, do których ma dostęp. Im bardziej strategiczne dane, tym szerszy może być zakaz. Najważniejsze elementy każdej umowy to:

  • zakres przedmiotowy – określenie, czym dokładnie jest „działalność konkurencyjna”;
  • zakres czasowy – czas obowiązywania umowy po ustaniu zatrudnienia lub współpracy;
  • zakres terytorialny – niezbędny, jeśli firma chce zabezpieczyć swoje interesy w wybranej lokalizacji;
  • informacje o odszkodowaniu – wysokość wynagrodzenia należnego pracownikowi za przestrzeganie zakazu;
  • informacje o karach i postępowaniu w przypadku roszczeń przekraczających kwotę kary, w przypadku umów regulowanych Kodeksem cywilnym.

Dlaczego warto stosować umowy o zakazie konkurencji?

Najważniejszym argumentem za wprowadzeniem umów o zakazie konkurencji jest ochrona kluczowych zasobów organizacji. Dotyczy to szczególnie:

  • tajemnic handlowych i know-how, których wykorzystanie przez konkurencję może zaszkodzić firmie;
  • relacji z klientami, ponieważ w biznesie B2B relacje personalne często decydują o sukcesie, a pracownik przechodzący do konkurencji może „zabrać ze sobą” klientów;
  • stabilizacji zespołów, ponieważ umowy o zakazie konkurencji mogą działać jako dodatkowy element retencyjny w połączeniu z atrakcyjnymi warunkami wynagrodzenia za ich przestrzeganie.

W niszowych branżach lub sektorach o wysokim poziomie specjalizacji umowy o zakazie konkurencji skutecznie chronią pozycję firmy na rynku, ograniczając przepływ specjalistów między podmiotami.

Zagrożenia i wyzwania związane ze stosowaniem umów o zakazie konkurencji

Niewłaściwe stosowanie umów o zakazie konkurencji niesie za sobą poważne ryzyka prawne, wizerunkowe i operacyjne.

Ryzyka prawne

  • Nieważność umowy – nieprawidłowo skonstruowane umowy o zakazie konkurencji mogą zostać uznane za nieważne przez sąd. Do najczęstszych błędów należą: zbyt szeroki zakres ograniczeń, niewspółmierność obowiązków wobec oferowanego odszkodowania oraz brak precyzji w określeniu świadczeń należnych pracownikowi.
  • Koszty postępowań – egzekwowanie postanowień umowy może być kosztowne i czasochłonne, ponieważ wymaga zaangażowania działu prawnego, odpowiedniej dokumentacji oraz udowodnienia realnej szkody.
  • Zmiany legislacyjne – przepisy dotyczące zakazu konkurencji stale ewoluują. Brak ich bieżącego uwzględniania może skutkować niezgodnością zapisów umowy z obowiązującym prawem, a w konsekwencji ich nieważnością lub ograniczoną

Ryzyka wizerunkowe

  • Negatywne postrzeganie organizacji przez kandydatów – nadmierne lub nieproporcjonalne stosowanie umów NCA może zniechęcać kandydatów. Dla wielu z nich takie praktyki są sygnałem ograniczania swobody zawodowej lub braku zaufania ze strony pracodawcy.
  • Opresyjna kultura organizacyjna – umowy o zakazie konkurencji, jeśli są narzucane „z automatu”, mogą tworzyć atmosferę kontroli i nieufności i prowadzić do spadku zaangażowania oraz lojalności pracowników.

Operational challenges

  • Obciążenie administracyjne – zarządzanie umowami o zakazie konkurencji wymaga czasu i dedykowanych zasobów – od ewidencji, przez monitorowanie terminów, po wypłaty odszkodowań. Bez wsparcia technologicznego proces ten może nadmiernie obciążać zespoły HR i administracyjne.
  • Brak równowagi między interesem pracownika a pracodawcy – znalezienie odpowiedniego balansu między ochroną interesów firmy a uczciwym traktowaniem pracowników to jedno z największych wyzwań. Wymaga indywidualnego podejścia i dopasowania zakresu zakazu do charakteru stanowiska oraz rzeczywistego ryzyka konkurencyjnego.
  • Trudności w egzekwowaniu zakazu za granicą – w przypadku firm międzynarodowych konieczne jest dostosowanie umów o zakazie konkurencji do lokalnych przepisów prawnych. Zapisy skuteczne w jednym kraju mogą być nieważne lub zabronione w innym, co znacznie utrudnia ich stosowanie na poziomie globalnym.

Dobre praktyki HR w zarządzaniu umowami o zakazie konkurencji

Zebraliśmy kilka wskazówek, które pomogą Ci uregulować kwestie zakazu konkurencji w Twojej organizacji.

1. Współpraca z działem prawnym – działaj w zgodzie z procedurami i aktualnymi przepisami

Zaangażowanie zespołu prawnego jest potrzebne nie tylko w sytuacjach spornych, ale już na etapie projektowania umów. Warto opracować wzorce umów NCA dla różnych poziomów stanowisk oraz jasno określić, kiedy i w jaki sposób zakaz konkurencji będzie egzekwowany.

Nie zapominaj też o cyklicznych przeglądach obowiązujących umów NCA. Sprawdzaj, czy nadal są zasadne, dostosowane do aktualnych ról i poziomu ryzyka, a także zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

2. Mapowanie ryzyka – nie każdy pracownik musi mieć umowę o zakazie konkurencji

Przeprowadź analizę stanowisk i zidentyfikuj te role, które mają realny wpływ na przewagę konkurencyjną firmy. Zakaz konkurencji powinien dotyczyć tylko tych pracowników, którzy mają dostęp do strategicznych danych, np. informacji o klientach, technologii, cennikach, strategii rozwoju czy know-how.

Opracuj również wewnętrzne kryteria, które pomogą ocenić poziom ryzyka dla poszczególnych grup stanowisk i uniknąć nadużywania tego typu klauzul.

3. Integracja z systemem wynagradzania – zakaz konkurencji powinien być uczciwie skompensowany

Pomyśl o zakazie konkurencji jak o narzędziu retencyjnym. Pracownikom podpisującym takie umowy możesz zaoferować np. wyższe premie lojalnościowe, dodatkowe możliwości rozwoju kariery, awansu lub udział w kluczowych projektach. Dzięki temu zakaz przestaje być postrzegany wyłącznie jako ograniczenie, a staje się elementem długofalowego partnerstwa.

4. Transparentna komunikacja – pokaż cel i sens zakazu konkurencji

Wprowadzenie zakazu konkurencji bez wyjaśnienia jego celu może budzić nieufność. Warto więc otwarcie komunikować, dlaczego dana umowa jest potrzebna. Możesz w tym celu stworzyć dokument lub politykę wewnętrzną, która w jasny sposób określa:

  • kto i kiedy podpisuje umowę NCA;
  • jak wygląda wypłata odszkodowania po ustaniu zatrudnienia;
  • w jakich przypadkach firma zastrzega sobie prawo do odstąpienia od zakazu;
  • z kim się kontaktować w razie pytań.

Jeśli pracownicy rozumieją, że celem umowy jest ochrona interesów firmy, a nie ograniczanie ich dalszego rozwoju zawodowego, znacznie łatwiej akceptują takie rozwiązanie.

5. Dokumentacja procesów – chroń organizację, zanim dojdzie do naruszenia

W przypadku sporu o naruszenie zakazu konkurencji należy wykazać, że pracownik miał dostęp do poufnych informacji i że firma faktycznie je chroniła. Należycie prowadzona dokumentacja – obejmująca informacje o tym, kto miał dostęp do jakich danych, kiedy i na jakich zasadach – ułatwia ochronę interesów firmy w przypadku sporu. Platforma HR, taka jak PeopleForce, pomoże Ci wygodnie zarządzać dostępami do poszczególnych materiałów.

6. Elastyczność w egzekwowaniu – nie każde naruszenie wymaga drogi sądowej

Pracownicy często podejmują dodatkowe zlecenia lub projekty bez zamiaru działania na szkodę byłego bądź obecnego pracodawcy. Zanim podejmiesz kroki prawne, rozważ rozmowę wyjaśniającą lub przesłanie formalnego przypomnienia o obowiązujących zapisach. Elastyczne podejście to podstawa dobrych relacji i sposób na budowanie wizerunku organizacji jako rozsądnego, odpowiedzialnego partnera.

7. Uwzględnij zakaz konkurencji w procesach onboardingu i offboardingu

Przemyślane wdrożenie nowego pracownika oraz odpowiednio przeprowadzony proces zakończenia współpracy – z uwzględnieniem aspektów prawnych i komunikacyjnych – pomagają ograniczyć ryzyko nieporozumień i sporów. Wzmacniają też wizerunek firmy jako transparentnego i odpowiedzialnego pracodawcy.

Wykorzystaj możliwości platformy HR i zautomatyzuj zarządzanie umowami NCA:

  • powiąż umowę z konkretnym krokiem w procesie onboardingu, aby żaden etap nie został pominięty, np. automatycznie przypisując gotowy wzór dokumentu do odpowiednich ról i stanowisk;
  • zdigitalizuj obieg dokumentów i zbieraj podpisy w formie elektronicznej;
  • korzystaj z centralnej bazy dokumentów oraz historii zgód, aby mieć pewność, że wszystkie formalności są właściwie zarchiwizowane i łatwo dostępne w razie potrzeby;
  • zaprojektuj proces offboardingu tak, aby system automatycznie informował odchodzącego pracownika o zapisach umowy oraz harmonogramie wypłat;
  • używaj notatek, przypomnień i modułu do zarządzania sprawami, aby zachować przejrzystość i porządek w komunikacji z byłym pracownikiem.

Podsumowanie

Umowy o zakazie konkurencji to skuteczne narzędzie zabezpieczające interesy firmy, wymagające rozważnego i strategicznego zastosowania. Kluczem do sukcesu jest proporcjonalność, transparentność i sprawiedliwe wynagradzanie ograniczeń. Najlepsza umowa o zakazie konkurencji to ta, której nigdy nie trzeba egzekwować, bo pracownik został odpowiednio zmotywowany do pozostania w firmie.

Spotkaj się z nami na bezpłatnym demo
Zobacz, jak PeopleForce może pomóc Twojej firmie.