Klasyfikacja stanowisk pracy
Klasyfikacja stanowisk to proces grupowania i porządkowania ról w firmie na podstawie ich charakterystyki, wymagań oraz wartości dla organizacji. Obejmuje ocenę zadań przynależnych do roli, kompetencji wymaganych na danym stanowisku i miejsca w hierarchii organizacyjnej.
Klasyfikowanie stanowisk jest jedną z metod ich wartościowania, czyli ustalenia ich rangi na podstawie określonych kryteriów. Gdy wszystkim stanowiskom przypisze się odpowiednie rangi, można je ze sobą porównywać i szeregować w kategorie, a potem ustalać dla nich progi finansowe. Pomaga to utrzymać przejrzystość struktury organizacyjnej i umożliwia wydajniejsze zarządzanie zasobami ludzkimi.
Proces klasyfikacji możemy podzielić na kilka etapów:
Punktem wyjścia do klasyfikacji jest ustalenie kategorii zaszeregowania i poziomów stanowisk w hierarchii.
Na tym etapie przeprowadza się analizę stanowisk pod kątem realizowanych zadań, zakresu odpowiedzialności, wymagań i niezbędnych umiejętności. Aby uzyskać jak pełniejszy obraz każdego stanowiska, warto skonsultować ustalenia z pracownikami pełniącymi daną funkcję oraz ich przełożonymi.
Na tym etapie dla każdego stanowiska określa się:
Na tym etapie, na podstawie zebranych danych tworzy się szczegółowe opisy stanowisk.
Każdy pracownik powinien być zaznajomiony z systemem klasyfikacyjnym, dlatego warto umieścić informacje o nim w firmowej bazie wiedzy i materiałach onboardingowych.
Klasyfikacja stanowisk powinna podlegać regularnej ewaluacji (co rok lub co kilka lat), ponieważ charakter i znaczenie stanowiska zależą od wielu czynników, m.in. od:
Rewizja założeń klasyfikacji stanowisk pozwala:
Klasyfikacja stanowisk nie jest idealnym rozwiązaniem i ma swoje słabe strony:
❌ Ryzyko błędnej wyceny stanowisk. Niewłaściwe lub subiektywne dobranie kryteriów oceny może prowadzić do nieadekwatnego wynagradzania niektórych ról.
❌ Wieloaspektowość i wysokie koszty. Proces klasyfikacji w organizacji o skomplikowanej strukturze może być trudny do przeprowadzenia – wymaga dużo czasu i pochłania znaczną ilość zasobów (czas pracowników HR, koszt konsultacji zewnętrznych itp.). Z kolei w firmie, gdzie istnieje wiele specjalistycznych i zróżnicowanych stanowisk, proces klasyfikacji może okazać się niepraktyczny.
❌ Brak elastyczności. Wiele ról ma dodatkowe obowiązki, przykładowo niektórzy pracownicy zastępują tymczasowo swoich przełożonych. Przejmują ich zadania, ale nazwa ich stanowiska się nie zmienia, bo nie posiadają kompletu uprawnień, aby awansować. System klasyfikacji nie jest elastyczny, a więc wynagrodzenie tego pracownika za dodatkową odpowiedzialność bez awansowania go, będzie wbrew zasadom.
❌ Blokada szybkich ścieżek awansów. Klasyfikacja stanowisk hamuje szybki rozwój talentów. Problem ten dotyczy głównie sztywno zaprojektowanych systemów w dużych organizacjach. Pracownicy, nawet ci kompetentni i wyjątkowo zdolni – muszą podążać ustalonymi ścieżkami kariery, bez możliwości „przeskakiwania” na kierownicze stanowiska. To może powodować u nich spadek motywacji i zaangażowania.
❌ Nieaktualność norm. Przygotowanie szczegółowych wytycznych klasyfikacji ma sens tylko wtedy, gdy normy są aktualizowane regularnie lub w sytuacjach gwałtownych zmian rynkowych. Firma, która stosuje normy niedostosowane do rynku pracy, będzie miała problemy z pozyskiwaniem talentów.
Klasyfikacja nie jest uniwersalnym rozwiązaniem dla każdej firmy. W małych organizacjach jej wdrażanie może być zbędne, jednak w średnich i większych firmach przynosi wiele korzyści: