Kompetencje

Kompetencje to zdolność pracownika do zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności w swojej dziedzinie i na zajmowanym stanowisku w sytuacji, która wymaga jego fachowej interwencji.

Głównym wyzwaniem, przed którym staje wielu menedżerów i pracowników działów personalnych, jest różnica między kompetencjami a kompetencjami zawodowymi. Kompetencje w tym przykładzie należy rozumieć jako konkretną umiejętność.

Przykład:

Anna jest kompetentna w zakresie budowania komunikacji.

Anna posiada zestaw umiejętności, które pomagają w budowaniu procesu komunikacji w firmie. Wynika z tego, że Anna posiada wiedzę, jest ekspertem, ma kompetencje.

Anna jest komunikatywna w kontaktach z klientami.

Jedną z kompetencji zawodowych Anny są umiejętności komunikacyjne.

W pierwszym przypadku kompetencje pełnią rolę pewnego rodzaju autorytetu, co można wykorzystać jako rozróżnienie, którego nie należy mylić. Również kompetencje można ocenić za pomocą kompetencji, jeśli wybierze się skalę i przypisze oceny pracy pracownika. To właśnie w ocenie pracowników najczęściej wykorzystuje się kompetencje zawodowe.

Co to są kompetencje komunikacyjne (biegłość)?

Kompetencje komunikacyjne to jeden z najłatwiejszych do zrozumienia rodzajów kompetencji. To wspólna cecha pracowników, polegająca na budowaniu i utrzymywaniu zdrowej komunikacji i porozumiewaniu się ze współpracownikami, podwładnymi, kierownictwem, klientami, partnerami i wszystkimi uczestnikami procesu pracy.

Kompetencje komunikacyjne składają się z kilku elementów. Należą do nich:

• wrodzony talent i predyspozycje do komunikowania się z ludźmi;

• umiejętność przekazywania informacji w sposób prosty i zrozumiały, formułowania pytania lub prośby bez okazywania negatywizmu i agresji, konstruktywnego budowania dialogu;

• umiejętność dostosowania stylu komunikacji do rozmówcy;

• umiejętność słuchania rozmówcy oraz rozumienia jego emocji i potrzeb.

W zespole kompetencje komunikacyjne są szczególnie ważne dla tych, którzy prowadzą negocjacje z osobami trzecimi – klientami i partnerami, ale są również wymagane od menedżerów, którzy z ich pomocą mogą odpowiednio budować komunikację w ramach działów i przekazywać informacje zarówno pracownikom, jak i informacje zwrotne od pracowników do kierownictwa.

Co to są kompetencje emocjonalne?

Kompetencje emocjonalne , podobnie jak inteligencja emocjonalna i przywództwo, to pojęcia, które są obecnie aktywnie wykorzystywane w środowisku HR. Należy je jednak rozróżnić, choć są ze sobą powiązane.

Inteligencja emocjonalna to zbiór cech ludzkich, które kształtują emocjonalną reakcję na sytuacje zewnętrzne i przyczyniają się do analizy przejawianych emocji w celu podejmowania decyzji.

Wyróżnia się cztery cechy:

• samoświadomość;

• świadomość relacji z innymi;

• samokontrola;

• empatia.

Z kolei kompetencje emocjonalne to zdolność do wykazywania się wszystkimi powyższymi cechami w zespole w celu oceny własnej pracy, samorozwoju i zdrowej rywalizacji z kolegami.

Ten rodzaj kompetencji jest rodzajem refleksji, która może się przejawiać tylko w społeczeństwie. To odróżnia kompetencje od inteligencji. Przywództwo emocjonalne, jak można się domyślić, to typ przywództwa, który rozwija się na bazie wysokich kompetencji emocjonalnych w zespole, umiejętności motywowania siebie i innych do osiągania lepszych wyników, przy uwzględnieniu emocji, stanu i opinii kolegów.

Co to są kompetencje informacyjne?

Ten rodzaj kompetencji nie powinien być mylony z kompetencjami komunikacyjnymi, choć są one podobne. W tym przypadku jednak komunikacja i prośba o informacje nie jest przekazywana do społeczeństwa, lecz do sieci informacyjnych.

Kompetencje informacyjne w procesie pracy to zdolność do współdziałania ze wszystkimi możliwościami pola informacyjnego, sieci, sieci społecznych w celu pracy i usprawniania procesu pracy.

Oznacza to także umiejętność znalezienia potrzebnych informacji lub zwrócenia się o nie bez pomocy z zewnątrz. Oprócz umiejętności korzystania z infografiki, obejmuje to także zdolność poruszania się w trendach i anty trendach w celu dostosowania swoich zadań do szybko rozwijających się obszarów.

Co to są kompetencje międzykulturowe?

To szczególny rodzaj kompetencji, który przejawia się w zdolności do współpracy z przedstawicielami wszystkich kultur, narodów i ras.

Kompetencje międzykulturowe to zestaw umiejętności, które pomagają danej osobie budować pozytywne nastawienie i komunikację z przedstawicielami innych kultur, innych rynków (pod warunkiem, że firma rozwija swoją działalność w innych regionach i krajach), a także zdolność do osiągania z nimi konstruktywnego procesu pracy i pozytywnych rezultatów dla obu stron.

Czy kluczowe umiejętności są tożsame z kompetencjami?

Podkreślmy raz jeszcze, że kluczowe umiejętności i kompetencje to dwie różne rzeczy. Kluczowe umiejętności przejawiają się w ramach kompetencji, mogą być mierzone i oceniane oraz są wykorzystywane do oceny wyników pracy, rozwoju, potencjału danej osoby itp.

Kluczowe (lub zasadnicze) umiejętności to konkretne kompetencje zawodowe, które musi posiadać osoba na danym stanowisku, aby sprostać wymaganiom współczesnego rynku.

Czasami kluczowe umiejętności są wspólne dla całego zespołu. Takimi umiejętnościami mogą być: myślenie systemowe, orientacja na wyniki, zarządzanie kryzysowe itp.