Outsourcing
Outsourcing (ang. outside – „zewnętrzne”, source – „źródło”) to model rekrutacji zdalnej, w którym zadania biznesowe firmy są przekazywane osobom trzecim, specjalistom w danej dziedzinie. W ramach outsourcingu firma-zleceniobiorca często uzyskuje dostęp do procesów biznesowych, usług, systemów i infrastruktury firmy zlecającej.
Istnieją trzy rodzaje outsourcingu, w zależności od lokalizacji klienta i wykonawcy:
onshore – gdy klient zatrudnia firmę outsourcingową w całym kraju, w którym prowadzona jest działalność;
non-shore – gdy firma outsourcingowa znajduje się w sąsiednim lub pobliskim kraju o podobnej kulturze i znajomości języka;
offshore – gdy firma outsourcingowa znajduje się w obcym kraju, gdzie posługują się zupełnie innym językiem i mają inną kulturę.
W zależności od zadań, które są przekazywane wykonawcom, można wyróżnić kilka głównych rodzajów outsourcingu.
Outsourcing o charakterze usługowym – usługi specjalistyczne, takie jak księgowość, zakupy, administracja, usługi prawne, marketing cyfrowy itp. Ten rodzaj outsourcingu jest optymalny w przypadku skalowania działalności oraz w celu uzyskania jednorazowych usług.
Multisourcing – polega na jednoczesnym korzystaniu z usług kilku dostawców usług outsourcingowych do różnych zadań, np. informatycznych i marketingowych. Ta opcja outsourcingu jest odpowiednia dla firm, które się rozwijają, a także dla dużych przedsiębiorstw.
Outsourcing IT – to wysoce wyspecjalizowany rodzaj outsourcingu, który obejmuje różnorodne zadania, od wsparcia po opracowywanie dodatków i rozwiązań.
Outsourcing procesów biznesowych – ten typ jest najczęściej stosowany w przypadku zwykłych operacji: administracji, e-mailingu, planowania itp.
Outsourcing produkcji – produkcja wyrobów przez osoby trzecie. Ten typ obejmuje zarówno małe firmy, które nie mają jeszcze wystarczających zasobów produkcyjnych, jak i duże przedsiębiorstwa, takie jak Apple, w celu zmniejszenia budżetu na opłacenie zakładu, pracowników, sprzętu, maszyn itp.
Outsourcing personelu – przeniesienie całości lub części projektu firmy outsourcingowej poprzez połączenie zasobów ludzkich.
oszczędności budżetowe;
dostęp do niezbędnych umiejętności i zasobów;
szybsze osiąganie celów biznesowych;
zwiększenie wydajności procesów i funkcji;
minimalizacja problemów i nieporozumień między pracownikami;
rozszerzenie możliwości firmy.
Outsourcing niesie ze sobą pewne ryzyko dla przedsiębiorstwa:
brak zaangażowania w proces;
bariery językowe, kulturowe i różnice stref czasowych;
ryzyko wycieku informacji wewnętrznych pomimo umów o nieujawnianiu informacji;
brak możliwości szybkiej reakcji na zadanie;
brak kontroli;
możliwość nieporozumień między pracownikami zewnętrznymi a zespołem wewnętrznym.
Czasami outsourcing bywa mylony z innym popularnym modelem zdalnego zatrudniania pracowników: outstaffingiem. Aby rozróżnić te dwa pojęcia, zdefiniujmy znaczenie terminu „ outstaffing ”.
Outstaffing (oddelegowanie pracowników z personelu) – rodzaj modelu zdalnego zatrudniania, w którym firma-zleceniobiorca udostępnia specjalistę lub grupę specjalistów do udziału w projekcie na czas trwania umowy. W przeciwieństwie do outsourcingu, outstaffing pozwala na zarządzanie pracownikami zatrudnionymi w modelu outstaffingowym i pełną integrację ich z zespołem przez okres określony w umowie.